Αγόρια-Κορίτσια μπορούν να είναι φίλοι;

Με αφορμή τα όσα διάβασα σχετικά με το πιο πάνω θέμα προβληματίστηκα και είπα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου. Πολύπλοκο, ίσως και πολυσυζητημένο θέμα όμως νιώθω την ανάγκη να πω κάτι.
Σίγουρα υπάρχουν σημαντικές και πολλές φορές αγεφύρωτες διαφορές, μεταξύ των δύο φύλων. Αυτό συμβαίνει βέβαια με όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το φύλο τους. Άρα το θέμα δεν είναι αυτό, αν ταιριάζει δηλαδή ως φίλος ένα αγόρι με ένα κορίτσι, αλλά το αν θα δημιουργηθεί κάποτε με τη πάροδο του χρόνου, κάτι "άλλο"΄, όχι φιλικό μεταξύ των δύο. Κάτι τέτοιο κάποιες φορές δεν είναι ανησυχητικό, αντίθετα είναι θεμιτό και φυσιολογικό. Κάποιες άλλες φορές όμως, διάφορες περιστάσεις το απαγορεύουν, συνεπώς δεν το επιτρέπουν.
Οι θεωρίες πάντα ήταν καλές, για εκείνους όμως που τις αγαπούσαν και τις εφάρμοζαν. Όχι για όλους. Θα προσπαθήσω να μιλήσω για μένα και ελπίζω να τα καταφέρω.
Έχω ένα ΦΙΛΟ αγόρι, είμαστε και οι δύο 26 χρονών και γνωριζόμαστε από 16. Το πως γνωριστήκαμε είναι τεράστια, περίεργη, απίθανη, απίστευτη ιστορία αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το τι ακολούθησε. Είναι ο καλύτερος μου φίλος και δεν έχει αναπτυχθεί ΠΟΤΕ κάτι παραπάνω από φιλία μεταξύ μας. Εγώ είμαι παντρεμένη τώρα, αυτός σοβαρά (πολύ σοβαρά) δεσμευμένος. Τον υπεραγαπώ και του χρωστώ πολλά. Δεν ξέρω αυτός. Δέκα χρόνια ήταν αρκετά για να μου αποδείξουν ότι και η καλύτερη μου φίλη, που την έβλεπα δέκα φορές την ημέρα, δεν μπορούσε να αντικαταστήσει τη σχέση που είχα με αυτό τον άνθρωπο. Ότι είχα, απορία, πρόβλημα, δίλημμα πάντα έτρεχα εκεί. Κοντά στα άλλα οφείλω να πω και ευχαριστώ γιατί με κάποιο τρόπο κωμικό ή σοβαρό βρίσκαμε πάντα μια λύση. Τα λόγια περιττεύουν. Θέλω να είναι πάντα καλά, υγιής, ευτυχισμένος και γενικά να έχει ότι θετικό επιθυμεί. Ο Θεός θα είναι πάντα μαζί του, είμαι σίγουρη!